Kunstprijs Charlois

EEN REIZENDE OPENLUCHTTENTOONSTELLING IN EN VOOR CHARLOIS

In 2022 en in de eerste helft van 2023 tonen wij 41 kunstwerken van overwegend Rotterdamse kunstenaars (door een jury geselecteerd uit 175 inzendingen). De kunstwerken zijn op grote spandoeken geprint en als reizende tentoonstelling worden zij op drie tot vier kenmerkende locaties in Charlois getoond.

De eerste tentoonstelling is al geweest. Van 21 augustus t/m 2 oktober waren de spandoeken te zien bij het verhoogde fietspad aan de Doklaan. De volgende locatie wordt het pleintje bij metrostation Maashaven. Verder staan in de planning: een voetbalclub in het Zuiderpark, de Boergoensevliet in Oud-Charlois en Plein 1953 in Slinge. Welke locaties het daadwerkelijk worden hangt af van het verkrijgen van de vergunningen.

Belangrijk onderdeel van de tentoonstelling is de betrokkenheid van de bewoners van Charlois; zij kunnen hun stem uitbrengen via de stembus of online en bepalen de prijswinnaar.

Foto’s van de tentoonstelling: langs het verhoogde fietspad Doklaan, Oud-Charlois.

Verslag van de selectieprocedure voor Kunstprijs Charlois 2022

Lees meer

Jury leden: Kiki Petratou, Pris Roos, Marleen van Wijngaarden, Maziar Afrassiabi, Bert Frings

59 kunstenaars hebben werk ingezonden voor de Kunstprijs Charlois 2022. De meeste hebben drie werken opgestuurd, enkele één of twee werken. In totaal werden er 175 kunstwerken ingezonden.

De organisatie van Kunstprijs Charlois heeft de jury gevraagd om hieruit 50 kunstwerken te kiezen voor de reizende openluchttentoonstelling die deze zomer/nazomer op drie verschillende locaties in Charlois te zien zal zijn.

Voor de tentoonstelling zullen de kunstwerken op spandoek worden geprint of er wordt in overleg met de kunstenaar een andere meer geschikte vorm van presenteren gevonden.

Eén van de criteria voor de jury is daarom ook de geschiktheid van het werk om het op spandoek te printen. Verder heeft de jury ernaar gekeken welke werken bij elkaar een interessante tentoonstelling kunnen opleveren en welke werken hen persoonlijk aanspreken.

De jury heeft alle ingezonden werken digitaal en zonder naamsvermelding van de organisatie ontvangen. Zij hebben een week de tijd genomen om deze te bekijken en een selectie te maken. Omdat er twee van de vijf juryleden niet naar het geplande gezamenlijke overleg konden komen hebben zij hun keuze per mail medegedeeld. Opvallend was dat beide juryleden onafhankelijk van elkaar slechts vijf respectievelijk zes kunstenaars overtuigend genoeg vonden om te exposeren. Zij wilden dan ook alle drie kunstwerken van de door hen gekozen kunstenaars tonen. Een ieder van hen stelde voor om een expositie samen te stellen met 15 respectievelijk 18 kunstwerken in plaats van 50. Wel was het zo dat slechts een kunstenaar dubbel door hen beiden genoemd werd. Dus bij elkaar hebben ze tien kunstenaars gekozen met 30 werken.

Op 21 april 2022 kwamen de andere drie jury leden bij elkaar. De ingezonden werken waren geprint en over een aantal tafels verdeeld. De (drie) foto’s van een kunstenaar waren aan elkaar geplakt. De jury heeft drie uur tijd genomen om alle inzendingen apart te bekijken en te bespreken. Bij de eerste doorloopronde werd de keuze van de twee niet aanwezige juryleden buiten beschouwing gelaten. De drie aanwezige juryleden hebben vooral goed gekeken welke van de drie ingezonden werken van een kunstenaar het beste gekozen kon worden met inachtneming van bovengenoemde criteria. In tegenstelling tot de andere twee juryleden kozen zij minder voor een kunstenaar maar meer voor het afzonderlijke werk. Ook hebben ze erover gesproken hoe het werk het beste gepresenteerd kan worden bijvoorbeeld met een rand erom heen of formaat vullend of i.p.v. op spandoek op ander materiaal / een andere wijze. Soms werd er ook een advies gegeven over welke werken goed met elkaar gecombineerd kunnen worden. Pas in de tweede doorloopronde werden de voorstellen van de twee niet aanwezige juryleden erbij gehaald. Er bleek dat er negen van de tien kunstenaars die de twee afwezige juryleden gekozen hadden ook door de drie anderen geselecteerd waren, maar dan doorgaans niet alle drie kunstwerken maar één of twee. Uiteindelijk werd met instemming van alle juryleden de keuze gemaakt om 43 kunstwerken van 27 kunstenaars te tonen.

De organisatie van Kunstprijs Charlois heeft het advies van de jury overgenomen en neemt hierdoor afstand van het oorspronkelijke voornemen om een expositie met 50 kunstwerken samen te stellen. Zij doet dat omdat de keuze van de jury overtuigend is en met de geselecteerde kunstwerken een interessante en ‘spraakmakende’ expositie samen gesteld kan worden. Het vasthouden aan het oorspronkelijke aantal van 50 kunstwerken zal afbreuk doen aan het geheel van de expositie. De organisatie hoopt dat de kunstenaars die werk hebben ingezonden hiervoor begrip hebben.

Ook neemt zij de adviezen over van de jury voor de wijze waarop sommige werken het beste gepresenteerd en bij elkaar gebracht kunnen worden. Zij is de jury dankbaar voor hun inzet en nauwkeurige manier van kijken.

Onderstaande kunstenaars en hun werken doen mee aan de Kunstprijs Charlois 2022.

Ez Silva

www.ezsilva.nl
Instagram: https://www.instagram.com/ezsilva_/

Nr. 01

Titel werk: Rebirth
I’ve died a thousand deaths, each time reinventing myself brighter, stronger and purer than before.
Link naar shop voor print Rebirth: https://www.ezsilva.nl/product/4815463/rebirth-high-quality-giclee-fine-art-print-from-40×50

DURFF | Esther van Duffelen

www.durff.eu

Nr. 02

Matias Salgado

Nr. 03

Mikołaj Stojanowicz

https://stojanowicz.com

Nr. 04

Barbara Witteveen

www.barbarawitteveen.nl
www.instagram.com/barbara_witteveen
www.kunstambassade.nl/kunstenaars/barbara+witteveen

Nr. 05

Techniek van het werk is: drukinkt op kunststof.
(dus dezelfde techniek als die van het spandoek).
Het werk is een foto van een cirkelvormige diaprojectie, de kunstenaar en haar ‘smeersels’.
Die ‘smeersels’ zijn wajangpop-achtige figuren die zijn samengesteld uit met drukinkt ingesmeerde kunststof onderdelen.
Het beeld heeft een letterlijke gelaagdheid die dynamisch wordt versterkt door de kunstenaar die actief in beeld is, als betrof het hier action-painting.
De titel ‘Januskop’ verwijst naar de gelaagdheid van het werk:
men kan er op verschillende manieren naar kijken.

Zoë D. Cochia

https://artoffice.info/kunstenaar/zoe-cochia

Nr. 06 en 07

Rachel Heemskerk

www.rachelheemskerk.nl
www.instagram.com/rachel_heemskerk

Nr. 08

Myrte Legerstee

www.dunnebierhome.nl/kunstenaars/myrte-legerstee

Nr. 09

Hans Wilschut

Hans Wilschut Cochlea, 2017, Durban, foto Hans Wilschut

https://www.hanswilschut.com/2017/01/cochlea

The Showroom, 2013, Seoul, foto Hans Wilschut

https://www.hanswilschut.com/2013/07/show

Nr. 10 en 11

Cochlea, 2017, Durban, foto Hans Wilschut
Het werk Cochlea is gemaakt in Durban, Zuid Afrika. De loze ruimte tussen een spiraalvormige ingang van een parkeer garage heeft door het perspectief dat loodrecht omhoog is de vorm van een slakkenhuis. Het is een bijna caleidoscopisch architectuurmoment in een hectische stad dat zich onttrekt aan de hectiek van de urbane omgeving. Niet in de eerste plaats omdat de opname ’s nachts werd gemaakt, maar ook omdat het nachtelijk licht een schilderachtige kwaliteit van de harde betonnen omgeving bloot legt.

The Showroom, 2013, Seoul, foto Hans Wilschut
Aan het werk The Showroom uit de Zuid Koreaanse hoofdstad Seoul ligt een winkelstraat ten grondslag. Zoals wel vaker in Aziatische steden zijn gespecialiseerde winkels vaak bij elkaar te vinden. Om de verschillende indrukken en details tot een samenhangende voorstelling te brengen werden een aantal fragmenten van verschillende etalages van electronica winkels in dit werk samengevoegd tot één urban stilleven.

Sandra Zegarra Patow

www.sandrazegarrapatow.com

Nr. 12

About the series: Lunula : Uña I Kultura
Lunula indicates the white half-moon shape at the base of each fingernail.
Uña I Kultura translates literally to Nails and Culture in Papiamentu, which is the first language on the Island of Curaçao.
Lunula is an ongoing documentary where the first photo series have been captured in Willemstad/Curaçao. Nails are one the highest forms of self-expression, hence highlighting the nail culture through the LGBTQ+ community and the understanding of gender fluidity.
The project occurs at a historic moment for the LGBTQ+ community: The current ban on same-sex marriage has been a topic of discussion on the island for some time now. As aforementioned, the story unfolded with a deeper sense of meaning and social activism by supporting and contributing to the queer community.
The Minced Milk team had the honour and opportunity to take a deep dive into the cultural traditions of several communities and echelons on the island. The aim of Lunula is to exhibit individuals in specific social environments, furthermore the island’s culture, local businesses, and talents.

Rommert Boonstra

www.rommertboonstra.nl

Nr. 13

Myrte van der Molen

www.myrtevandermolen.nl

Nr. 14

Kimon Kirligitsis

www.kimonkirligitsis.com

Nr. 15, 16 en 17

Herman Knottnerus

www.hermanknottnerus.com

Nr. 18 en 19

Dagmar Baumann

www.dagmarbaumann.nl

Nr. 20 en 21

Jan Frank

Nr. 22

Wenda Doff

Nr. 23

T. Bergman

Nr. 24

Marco Douma

www.marcodouma.com

Nr. 25, 26 en 27

Janine Schrijver

www.janineschrijver.nl

Nr. 28 en 29

Marianne Fontein

www.mariannefontein.nl

Nr. 30

Het verhaal van mijn kachel.
Jarenlang heb ik met een hout kachel mijn atelier verwarmd.
Ik stookte ook oude pallets op.
Het gevolg daarvan was dat er veel spijkers in de kachel achterbleven.
Die spijkers verzamelde ik in emmers om een keer weg te brengen naar de vuilstort.
Op een gegeven moment ontstond het idee om met al die spijkers het verhaal van mijn kachel te vertellen.
Tot nu toe heb ik 4 pagina’s.
De spijkers hebben verschillende vormen, bv vierkant of gedraaid.
Iemand vertelde mij dat je daaraan kan zien waar de pallets gemaakt zijn.

Maria Ikonomopoulou

www.mariaikonomopoulou.com

Nr. 31 en 32

www.foundationbad.nl/kamiel-verschuren

Nr. 33

Alexander Wolf

www.instagram.com/sander.wolf

Nr. 34 en 35

“Reality isn’t colourful“
With the war in Ukraine happening right in front of our eyes, we should keep in mind how traumatic the experience has to be for civilians, especially kids. To achieve the unique look of a kid’s drawing, I dived into the art I created as a child, mimicked the style and translated it to the topic of war. But please remember: war is not a kid’s drawing.

„Let’s trash humanity!“
Durrës, Albania (2021)
The picture is a part of a series of images I took dealing with the topic of food waste and our relationship with planet earth in general. It’s a non-verbal critique of the system and how we treat the world. We manage to ignore its shrill warning calls daily; ruthlessly dancing, whilst our Great Mother is slowly deceasing.
How do you look away?

Lea Novi

www.leanovi.de